Terk Olunma Sanrısı

Zihnine düşmek,

ardından gönlüne belki de?

Yeşermek,

yıldız açmak toprağında,

çiçekler serpiştirmek göğüne.

En sonunda da unutulmak.

Beni unuttuğun gafletine düşmek,

bu sefer halsizce, sessizce.

Yıldızları koparmaya çalışmak,

tek tek tenimden,

kalbimden, fikirlerimden.

İhtimallerde kaybetmek kendimi,

imkansızlıkta bulmak,

sonra tekerrüre kapılması kayboluşların.

Aklımdan geçenleri yazıyorum ben,

ve sen geçmek ne bilmiyorsun.

öylece kalıyorsun geçip gitmeden,

böylece sana evriliyor cümlelerim,

sana dönüyor yüzünü tüm izlerim.

Sen,

ölümü okuttun bana,

sonra yaşattın beni.

Seni yazdım ben de,

ismini vermeden,

gidişlerinde ve her gelişinde.

Hep seni yazdım.

Şevval Karpuzcu