20 Temmuz'a 19, 21'ine 1 Dal Sigara

Bizim oraların bankları hep kırık döküktür, insanları gibi ama Galatasaray Adası’nın tam karşısındaki Kuruçeşme sahilinde boyası dökülmemiş, tahtası kırılmamış banklar var, bulmak kolay. Bu duruma şaşırmadım değil, amannn neyse benim şu an daha büyük dertlerim var. Aynı zamanda belirtmeden geçmek olmaz, ortalıkta sanayiden, işten çıkmış, size göre kirli çocuklar yok, bisikletli, size göre temiz çocuklar var. Burjuvanın çocuğu ne arasın sanayide, te Allahım! Dert dedim ya size, bugün sanırım ilk sigaramı dudaklarımın arasına alacak ve dumanını içime çekeceğim. Bunun kararını vermek zor gelirmiş insana. Ha bu arada bugün benim doğum günüm, olay daha da dramatik çünkü etrafta derler “oha ilk sigarasını doğum gününde içiyor” yani diyeceklerini düşünüyorum. Bugüne kadar çok şey dediler o yüzden böyle dedim, yanlış anlaşılmasın. Bunları kafamda kurarken ne yazık ki duygularıma ve bedenime yenik düştüm, aldım bir paket sigara ve çakmak. Kafamda 19’unu içmek, 1’ini yarına saklamak var. Yani bugün 19. yaşıma özel 19 tane dilek tutacağım ve 19 tane mumu, sigarayı dilek tuttuktan sonra söndüreceğim. Ama muhakkak biri yarına kalacak. Üç seneden sonra ilk defa kendi çapımda bir doğum günü kutlayacağım, öyle doğum günü falan da sevmem zaten. Dünyada o kadar pasta üfleyemeyen çocuk varken ben nasıl üfleyeyim, nasıl “kendime” daha iyi bir yarın dileyeyim? Bu bencillik değil midir? 1,5 milyon çocuğun çalışmaya mahkûm edildiği kakao endüstrisinin bir ürünü olan çikolatalı pastayı nasıl yiyeyim? Umarım mahkûmiyetten kurtulursunuz küçük dostlarım, ilk sigaram sizin içindi, sigaramı, yani mumu söndürdüm. Seni unuttuğumu sanma Adem Abi, 2 çocuğun için varını yoğunu ortaya koyarken geçim sıkıntısından dolayı intihar ettiğin günü nasıl unuturum? Sana refah içerisinde bir yaşamı, evine ekmek götürmeni çok gördüler. İkinci sigaram başka Ademler ölmesin diye abi… Gösterilmek istenmeyen, görünmeyen kişilerin “bize” ihtiyacı var. İklim değişikliğinden dolayı yaşam alanları daralan kutup ayılarının, Pasifik Adalar’ında okyanus sularının yükselmesinden dolayı ülkelerinden göç etmek zorunda kalan iklim mültecilerinin, ailesiyle savaştan kaçıp daha iyi bir hayat umuduyla çıktığı yolda teknenin batması sonucu cesedi kıyıya vuran Aylan bebeğin, Türkiye’de Gezi davasında polis şiddetiyle öldüren Ali İsmail Korkmaz ve Berkin Elvan’ın, İran’da din şarlatanı polisler tarafından öldürülen Mahsa Amini’nin, Fransa’da tek kurşunla göğsünden vurulan Cezayirli Nael’in, inançlarından dolayı öldürülen Ezidiler’in, Çin’de işkence gören Uygur Türklerinin, köle pazarında satılan kadın ve çocukların, ırkçı nefrete kurban giden Hrant Dink’in bize ihtiyacı var. Geri kalan 17 sigarayı da insanların bizlere ihtiyaç duymadan yaşamaları adına içtim. Bunları içimden geçirirken Kuruçeşme Boğaz’ın etkisiyle iyice soğumuş, meltem kendini göstermeye başlamıştı. Oturduğum “kaliteli” banktan kalktım, durağa doğru yöneldim. Pakette son bir sigaranın kaldığını garantiledim ve otobüsle eve doğru yola çıktım. Son kalan sigarayı yarın beni buraya getiren kişiyi unutmak dileğiyle içecek ve söndüreceğim. Ha neden mi yarın? Çünkü dilekler sadece doğum günlerinde kabul olur, yarın doğum günüm değil ki. En azından öyle derler…

Dağlar Çayan Topaloğlu